Dansen met je schaduw
In deze bizarre tijd van het Corona virus is het zo mooi om te zien hoe ongedwongen kleine kinderen zijn.
Zonder zorgen en besef wat er om hen heen gaande is. Hier een dag uit het leven van Isa, 3,5 jaar oud en haar broertje Max…….
Waarom kunnen we niet meer naar opa en oma?
Waarom werkt papa of mama ineens thuis ?
Waarom mag ik niet meer dichtbij die mevrouw in de supermarkt komen ?
Waarom mag ik niet met vriendjes spelen?
Waarom mag ik niet meer naar school?
AAAAH…gelukkig! We mogen vandaag naar Karin!
Heerlijk gespeeld met mijn broertje Max en om 10 uur eventjes tv kijken en een koekje.
Nog even een plasje en dan lekker naar buiten want het zonnetje schijnt!
Het huisje en de glijbanen op het gras en fietsen, steppen en met de pop wandelen.
Ik heb ook goed geholpen met de zandbak leeghalen. Al het zand moest eruit…pfff dat was wel veel werk met onze kleine schepjes.
En daarna lekker met emmers water alle spulletjes schoon gewassen.
Ik heb goed geholpen en we hebben er honger van gekregen. Naar binnen en aan het kleine tafeltje boterhammen en peperkoek gegeten. Daarna lekker een dutje met mijn kroelie in mijn handjes.
Na het slapen hebben we lekker fruit gegeten, appel, druifjes en mandarijn die ik al zelf kan afpellen!
Toen heb ik een mooie kleurplaat gemaakt voor een man die in het ziekenhuis heb gelegen met die gekke ziekte. We lopen naar zijn huis en stoppen mijn tekening met een mooie kaart erbij in de brievenbus.
Terug naar het huis van Karin waar de zon nog lekker in de tuin is.
Maar eigenlijk wil ik ook nog dansen…normaal doe ik dat voor de tv maar vandaag zet Karin buiten de muziek op van K3 en dans ik op het gras.
En ik zie mezelf op de muur meedansen…dat is mijn schaduw!
Das grappig en ook mijn broertje danst mee.
Papa komt ons halen en moet nog even wachten….Nog één liedje papa….van 10.000 luchtbalonnen!
En dan tasje pakken en naar huis.
Doei Karin, tot vlg week!